در وصیتنامه سهروردی به نقل از دینانی آمدهاست: «وقتی خواستی قرآن بخوانی، به گونهای بخوان که تو گویی فقط برای تو نازل شده نه کس دیگری… هنوز هم دارم اشتباه میکنم که با تو حرف میزنم. تو چهطور به کسی که تا حالا ندیدیش میگی دوستت دارم؟ به نظر دینانی، سهروردی کسی است که حکمت ایرانی را در مقابل حکمت یونانی قرار دادهاست. کاظم محمّدی، سهروردی را بیش از اینکه یک فیلسوف باشد یک عارف میداند، عارفی پویا و ریاضت کشیده و در بسیاری از مسائل به کُنه حقیقت رسیده. این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. گردهمایی ایرانیان در لسآنجلس در روز یکشنبه، هفتم آبان که روز کوروش بزرگ نامگذاری شده، برگزار شد و در این مراسم، چهرههایی چون داریوش، منصور، هنگامه و اندی، از هنگامه حمیدزاده در بزنگاه خوانندگان مشهور موسیقی پاپ ایرانی به همراه نازنین بنیادی بازیگر و کنشگر ایرانی-بریتانیایی و رعنا منصور خواننده حضور داشتند. ↑ «گورنگی برای مخاطبان مرجع خردسال موسیقی میسازد». در آن اوقات حوزههای علوم دینی مشهد استادان دیگری نیز داشت که آقای مدرس رضوی از محضر آنها استفاده میکرد از آن جمله مرحوم شیخ حسن بررسی بود که فوائد شیخ مرتضی انصاری تدریس میکرد و ملا آقابزرگ سرابی شرح لمعه در منزل خود میگفت و سیدعلی سیستانی در آستانه و همچنین مرحوم میرزا مرتضی مجتهد سجادی (نیای نگارنده متوفی ۱۳۵۱ ه.ق) مکاسب تدریس میکرد؛ و استاد مدرس رضوی چنانکه میگویند بیشتر اوقات حتی برای مشورت در امور زندگانی از پدر بزرگ نگارنده ارشاد و راهنمایی میخواسته و هنگامی که برای تدریس و نظامت مدرسهٔ عالی سپهسالار در سال ۱۳۱۰ شمسی دعوت شده و در اینباره دچار تردید بودهاند مرحوم میرزا مرتضی سجادی ایشان را به مسافرت تشویق و ترغیب کردهاست و این روش تدریس قدیم بود که استادان شاگردان و طالب علمان را در بسیاری از امور راهنمایی و ارشاد میکردند و در راه زندگی نیز راهنما و هادی آنان بودند. ᠎Data h as been created ​by GSA C​on te nt Generator Demov​er᠎sion .

تولد هنگامه حمیدزاده

میرزا محمدباقر مدرس فقه و اصول تدریس میکرد و کتاب شرح لمعهٔ شهید و قوانین میرزای قمی کتابِ تدریس بود، در ماه رمضان هم بنا به خواهش طلاب تفسیر صافی ملامحسن فیض را درس میداد و کار تدریس را با علاقه و نظم و ترتیب انجام میداد و درسش کمتر تعطیل میشد، طالب علمان نیز با اشتیاق به درسش حاضر میشدند و حوزهٔ درس او از حوزههای پر جمعیت مشهد بود. سهروردی علم اصول فقه را اشراق علم دینی دانستهاست. استاد مدرس رضوی پس از اینکه از سرچشمهٔ ادب و ریاضیات سیراب شد روی به آموختن علم دین آورد و نزد پدر خود شرح لمعه در فقه و قوانین را در اصول فرا گرفت و بهاصطلاح طلاب برای درس خارج فقه و اصول در محضر حاج آقا حسین قمی و آقا میرزا محمدآقازاده خراسانی حاضر شد و استفاده کرد. محمدتقی مدرس رضوی علوم قدیمه را در مشهد فراگرفت و در سال ۱۲۹۹ به تهران آمد و به آموختن علوم جدید پرداخت. C on᠎tent　h as be en created wi th GSA Con᠎tent G ener​at​or Demoversion​!

محمدتقی مدرس رضوی (زادهٔ ۲۸ اسفند ۱۲۷۴ در مشهد ـ درگذشتهٔ ۲۸ آبان ۱۳۶۵ در تهران)، استاد ممتاز دانشگاه تهران بود. داوود عابدینزاده چادرچی (زادهٔ ۲۹ اوت ۱۹۸۶ در تهران) یک کشتیگیر اهل ایران است. من مطلقاً به وزن به مثابه یک چیز ذاتی و لازم یا یک وجه امتیاز شعر اعتقاد ندارم، بلکه به عکس معتقدم التزام وزن، ذهن شاعر را منحرف میکند؛ چون ناچار وزن فقط مقادیر معدودی از کلمات را در خود راه میدهد و بسیاری کلمات دیگر را پشت در میگذارد، در صورتیکه ممکن است درست همین کلماتی که در این وزن راه نیافته، در شمار تداعیها درست در مسیر خلاقیت ذهن شاعر بودهباشد. از این کتابها میتوان به اثرهای بیست قطعه برای سنتور، گل آئین، گل آوا، سُل آیین، مجموعه تصانیف، بیداد، لاله بهار، و مجموعه کتابهای شعر بیواژه اشاره نمود. کتاب فی السیمیاء. این کتابها را شهرزوری نام برده، اما نامهای ویژه آنها را تعیین نکرده و نوشتهاست این کتابها به سهروردی منسوب است. اما این شیفتهٔ دانش و ادب و حکمت نمیتوانست در مشهد باشد و درس حکمت و فلسفه آقابزرگ حکیم شهیدی (میرزا عسکری) را فرا نگیرد، زیرا آقابزرگ حکیم شهیدی از بزرگان حکمت و فلسفه و از مفاخر خراسان بهشمار میرفت و حدود بیست و سه سال از ۱۳۳۳ ه.ق تا ۱۳۵۵ ه.ق در منزل خود درس میگفت و شرح قوشجی بر تجرید و شرح خواجه بر اشارات شیخالرئیس و شوارق و شواهد الربوبیه و مبدأ و معاد و شرح هدایة ملاصدرا و شرح منظومهٔ حاج ملاهادی و اسفار ملاصدرا را تدریس میکرد و این حکیم بزرگ در جمادی الأخری ۱۳۵۵ ه.ق مطابق با سال ۱۳۱۵ هجری شمسی در گذشت و در دامنهٔ کوه سنگی مشهد مدفون شد.

چون در مدرسهٔ رحیمیه کلاس بالاتری گشایش نیافت آقای سید محمدتقی از مدرسه بیرون آمد و در جستجوی استادان ادب پرداخت که به مدرسهٔ نواب مشهد و خدمت استاد ادب آن روز گار، شادروان عبدالجواد ادیب نیشابوری راه یافت و او که طالب علمانی از اینگونه را بسیار گرامی میداشت و به آنان با علاقه درس میداد، شاگرد تازهواردِ مشتاق را پذیرا شد و شاگرد نزد آن استاد مغنی و مطول و قسمتی از شرح منظومهٔ حاج ملاهادی سبزواری را خواند و بیست مقامه از مقامات حریری را در ایام ماه رمضان که درس تعطیل بود، بهطور خصوصی از آن استاد فرزانه فراگرفت و شرح ارجوزهٔ جزری را در عروض و قافیه همین زمان آموخت و این شرح در عروض و قافیه سبب شد که شاگرد دانا و طالب علم و علاقهمند آن روز، خود از استادان مسلم علم عروض شود زیرا در آن وقت کتابهای دیگر نیز مطالعه کرده و تقریرات استاد ادیب را بر آنها افزوده و همان زمان کتابی در علم عروض تألیف کرده و بهنظر استاد رسانده و مورد تحسین قرار گرفته و نسخهای از این کتاب را به کتابخانهٔ آستان قدس رضوی تقدیم داشته که در آنجا مضبوط است دیوان ادیب هم در حدود پنج هزار بیت به خط آقای مدرس رضوی نوشته شده که در دسترس نیست.